Słońce w ostatnim dniu października.

Oto zaktualizowany obraz słonecznego dysku z czwartku 31 października 2013. Aktywność słoneczna jest niska od zdarzenie X2.3 wczoraj wieczorem. Wysokoenergetyczne czastki generowane przez wyrzut masy X2.3 został skierowany na zachód i biegnie w innym kierunku od naszej planety. Głównym źródłem plam słonecznych  w tym momencie jest region 1884 w południowo-wschodnim kwadrancie. Aktywny region ma konfigurację magnetyczną Beta, Gamma, Delta i może produkować na białym tle M-klasy rozbłyski słoneczne. Wcześniej źródłem głównych emisji byłregion 1882. Nadal istnieje niewielka szansa na M-Klasy rozbłyski wokół tego regionu. W południowo-zachodnim kwadrancie plamy 1877 i 1879 pozostają stabilne. Nowa plama 1886 na półkuli północnej jest również stabilna. Wreszcie nowy region widoczny na  zachodniej części kadru wydaje się być w fazie wzrostu.

Prawdopodobne jest zjawisko zorzy polarnej będące efektem wyrzutu wysokoenergetycznych cząstek generowanych przez zdarzenie M4.4 w poniedziałek. Możliwe sa też drobne geomagnetyczne zmiany na dużych szerokościach geograficznych.

Zainteresowanych zapraszam na www.solarham.com aby uzyskać najbardziej aktualne informacje.

Słońce w pierwszych dniach września.

Dysk słoneczny w sobotnie południe 7.09.2013. Aktywność słoneczna jest na bardzo niskim poziomie. Widoczne są trzy regiony z podwyższonym promieniowaniem, które nie stanowią zagrożenia silnymi rozbłyskami. Cała środkowa część dysku jest bez plam. Trudno w to uwierzyć, ale to było przewidywane maksimum słonecznego cyklu 24. Czy nastąpi właściwy wzrost aktywności? Będziemy obserwować Słońce dalej.

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 2%

Czas ekspozycji: 1,5 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1 

Mozaika: Microsoft ICE2

Niska aktywność Słońca w najcieplejsze dni lata 2013.

          Oto dysk słoneczny widziany w paśmie wodoru we wtorek 6.08 po południu. Aktywność słoneczna jest wciąż na bardzo niskim poziomie, mimo rejestrowanych w Polsce i Europie najwyższych temperatur tego lata. Wszystkie inne regiony, poza 1810 pozostają stabilne.

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 2%

Czas ekspozycji: 1,5 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1 

Mozaika: Microsoft ICE2

Sprawdź co widać dziś na tarczy słonecznej - 7.07.2013.

         Aktywność słoneczna jest ponownie na niskim poziomie. Rozbłyski C-Klasy wykryte zostały wokół plam 1785 i 1787. 

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 2%

Czas ekspozycji: 1 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1 

Mozaika: Microsoft ICE2

Przewidywana prognoza słonecznej pogody na okres (06-08.072013).
 

        Aktywność słoneczna ma być nadal na niskim poziomie z M-klasy flarami i niewielkimi szansami dla rozbłysków X-klasy (06-08 Lipca). Strumień elektronów o energiach większych niż 2 MeV rejestrowany na orbicie geostacjonarnej był na normalnym poziomie. Strumień protonów o energiach większych niż 10 MeV rejestrowany na orbicie geostacjonarnej był na poziomie tła. Prędkość wiatru słonecznego wahała się od 318 km/s do 376 km/s.  Obserwuje się łagodne zmiany w międzyplanetarnym polu magnetycznym. Niewielki wzrost prędkości wiatru słonecznego oczekuje w dniach (07-08 Lipca) będący efektem powstania dziury koronalnej powstałej w plamie1785. Cząstki wysokiej prędkości mogą powodować niewielkie zmiany pola magnetycznego Ziemi. 

źródło: SolarHam.com

Jak tworzymy mozaikę w astrofotografii?

          Opiszę dziś jak z osobnych ujęć zdjęciowych utworzyć mozaikę. Obraz tarczy Księżyca czy Słońca nie zawsze mieści się w obszarze matrycy urządzenia rejestrującego obraz. Jest to związane z parametrami samego teleskopu, jego ogniskową i wielkością matrycy. Problem utworzenia całościowego zdjęcia okazuje się mieć bardzo proste programowe rozwiązanie. W mozaikach tworzonych przeze mnie korzystam z programu Microsoft Image Composite Editor II. Program jest obsługiwany praktycznie domyślnie. Oto proste trzy kroki pozwalające utworzyć mozaikę.

Przykładowe zdjęcia które chcemy połączyć.

1. Otwieramy program Microsoft ICE. 

 

Zrzut ekranu z otwartym ICE.

2.  Otwieramy folder ze zdjęciami które zamierzamy połączyć w całość.

3. Przenosimy zaznaczone wcześniej pliki w obszar otwartego okna programu ICE.

 

         Program automatycznie łączy poszczególne klatki w jeden obraz. Zaletą tego rozwiązania jest programowe łączenie pasujących do siebie pikseli w wielu ujęciach. Pozostaje zapisać plik i oto mamy wynik końcowy. Zdjęcie wykonane 19.06.2013.

Prawda, że proste :)

Niedzielne Słońce 9.06.2013

          Dzień jak marzenie !!! Wstaję rano, błękit od wschodu do zachodu. Rozkładam teleskopik, kamerkę i robię pierwsze ujęcie. Jest pięknie :) Zmieniłem dziś ustawienia kamerki na większą nieco czułość 5% i krótszy czas naświetlania 0,5 ms. Obróciłem obrazek do właściwej pozycji północ-południe.

         Aktywność słoneczna jest obecnie na niskim poziomie. Flarę o aktywności C-klasy obserwujemy w 1762 plamie słonecznej, widocznej na fotografii w okolicach południowo-zachodniej części tarczy słonecznej. Największą, z tych niewielkich erupcji, była Flara C3.7 obserwowana o godzinie 2:08 UTC. 1765 plama, znajdująca się na półkuli północnej, w okolicach równika, pozostaje stabilna.

  

  

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 5%

Czas ekspozycji: 0,5 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1 

Mozaika: Microsoft ICE2

Poranne Słońce 7.06.2013

             Podwyższona aktywność Słońca sprzed kilku dni zachęca do obserwacji. Poranne ujęcie 7.06 z widoczną na środku tarczy plamą słoneczną nr. 1765.  

             Aktywność słoneczna, co widać nie jest dziś duża, od pochodni M-klasy w środę 5.06 rano, plama 1765 znajdująca się na półkuli północnej w dalszym ciągu się rozwija. Może stać się grupą plam słonecznych interesującą do obejrzenia w weekend. Pozostaje też szansa na co najmniej C-klasy rozbłyski słoneczne w weekend. 

         Wynikiem rozbłysków ze 5.06 są widoczne na półkuli północnej i wyjątkowo daleko sięgające na południe zorze polarne. 

 

obrazek pobrany ze strony: https://www.facebook.com/SolarHam

Słońce 31.05.2013.

 

 

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 1%

Czas ekspozycji: 2 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1 , Microsoft ICE2

Pełnia Księżyca - 25.05.2013.

           Gdy Ziemia znajduje się między Słońcem i Księżycem, przy czym Słońce, Ziemia i Księżyc nie leżą dokładnie na jednej prostej, na niebie świeci pełna tarcza Księżyca. Mówimy że Księżyc jest w pełni (faza: pełnia).

ISO 100

1/15 s

Lunt LS35THa + SW ED80/600

           Teleskop do obserwacji Słońca w paśmie wodoru Lunt LS35THa Deluxe jest  bardzo interesującym rozwiązaniem dla miłośników obserwacji Słońca. Zaletą teleskopu są jego niewielkie rozmiary i całkiem spore możliwości. Pięknie widać granulacje i protuberancje na powierzchni Słońca. Dobrym rozwiązaniem jest dokupienie 2" okularu. W porównaniu z 1,25" daje większe pole widzenia.  Teleskop w zestawieniu z kamerą mono QHY5L II stanowi jedno z bardziej ekonomicznych rozwiązań do rejestracji tarczy słonecznej w paśmie HAlfa.

Lunt LS35THa może być dołączony "piggiback" do np. SW ED80/600. 

Dobrym uzupełnieniem jest okular 2" TPL 8 mm AWA - 70 szerokokątny (Astro-Tech ATAF7008 OEM)

Sprawdza się znacznie lepiej od oryginalnego LS 10 mm SWA 70.

 

Ekonomiczny zestaw do obserwacji Słońca w komplecie.

Słońce 18.05.2013.

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 1%

Czas ekspozycji: 1 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Obróbka: RegiStax 5.1

Pierwsza kwadra Księżyca.

          Księżyc nie ma własnych źródeł świecenia. Jest ciałem ciemnym, które świeci tylko odbitym światłem słonecznym. Powierzchnia Księżyca jest dlatego zawsze oświetlona tylko w połowie. Gdy Ziemia znajduje się między Słońcem i Księżycem, przy czym Słońce, Ziemia i Księżyc nie leżą dokładnie na jednej prostej, na niebie świeci pełna tarcza Księżyca. Mówimy że Księżyc jest w pełni (faza: pełnia).

           Po pełni widzimy coraz mniejszą z każdym dniem część oświetlonej powierzchni Księżyca. Po obiegnięciu przez Księżyc czwartej części drogi wokół Ziemi widoczna będzie tylko lewa połowa oświetlonej części jego powierzchni. Księżyc jest wtedy w ostatniej kwadrze. Po przejściu dalszej ćwiartki swojej drogi Księżyc znajdzie się między Słońcem i Ziemią. W tym momencie zwraca ku nam swoją nieoświetloną część. Na niebie go nie widać - jest w nowiu. Nie całe dwa dni po nowiu zauważymy na niebie wąziutki sierp "nowego księżyca", który w kolejnych dniach stale narasta. Siedem dni po nowiu zobaczymy już całą prawą stronę oświetlonej powierzchni Księżyca. Księżyc jest w pierwszej kwadrze.

 

fot. Marek Kiryluk

Time: 17.05.2013

21:38 UT+2

Telescope: ED 80/600

Barlow TPL ED2" x2

Camera: Nikon D3100

Coords: Biała Podlaska

52N, 23 E

          Po upływie dalszych siedmiu dni Księżyc jest znowu w pełni. Przebieg wszystkich czterech faz Księżyca nazywamy lunacją. Wielkość księżyca w lunacji nazywa się zwykle jego wiekiem. W nowiu wiek księżyca wynosi 0.0 dni, w pierwszej kwadrze 7.4 dni, w pełni 14.8 dnia, w ostatniej kwadrze 22,1 dnia.

          Wystarczy jednakże gdy zapamiętamy, że poszczególne fazy w lunacji następują po sobie w przybliżeniu co 7 dni. Słabe pojaśnienie nieoświetlonej części powierzchni Księżyca tzw. światło popielate można dostrzec kilka dni po nowiu. Światło popielate powstaje wskutek oświetlenia powierzchni Księżyca odbitym od Ziemi światłem słonecznym. Światło popielate jest bardzo słabe.

          Krótkie ujęcie z kamerki QHY5L II (mono) podpiętej do ED 80/600. Dodatkowo założyłem soczewkę barlowa x2. Nagranie w formacie AVI na czułości 14% i czasie naświetlania 10 ms.

http://youtu.be/bUzty5L656Q

Źródło: E.Pittich, D.Klamancok "Niebo na dłoni"

Słońce 08.05.2013.

Wyjątkowo dziś pogodnie. Wykonałem zdjęcie Słońca tą sama techniką co wcześniej. Teleskop Lunt LS35THa Deluxe. Kamerka QHY5L II (mono). Filmy zapisałem w formacie SER (14 bitów), 200 FTP.

Oryginalny plik.

Negatyw.

W kolorze.

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 1%

Czas ekspozycji: 2 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Granulacje i protuberancje słoneczne (QHY5L II) - 16.04.2013

            W ciągu ostatnich tygodni Słońce było dość spokojne. To niecodzienna sytuacja, bo przecież nasza dzienna gwiazda zbliża się do maksimum swojego 11-letniego cyklu aktywności. W ostatnich dniach wszystko wydaje się jednak wracać do normy. Na powierzchni Słońca znajdują się obecnie grupy plam słonecznych o numerach 1719 - 1724 - informuje SpaceWeather.com. 

            Zdjęcie wykonane teleskopem Lunt LS35THa Deluxe. Nagranie - kamerka QHY5L II. Filmy zapisałem w formacie SER (14 bitów). Przy zapisie korzystałem z programu EZPlanetary Ver 3.16  w którym zastosowałem następujące ustawienia:

Rozdzielczość: 1280 na 960

Czułość: 1%

Czas ekspozycji: 2 ms

Długość filmu: 200 miar czasowych

Sposób zapisu: 14 bitowy

Astrolumina ALccd5L-II (QHY5L-II) mono

          Od niedługiego czasu jestem posiadaczem nowej kamerki firmy Astrolumina - QHY5L II (mono). Sprzęt kupiłem z zamiarem rejestrowania obrazów Słońca po podłączeniu do teleskopu Lunt LS 35THa. Kamera oryginalnie dostarczana jest w niewielkim pojemniku.

      1. Opis

 W zestawie znajdziemy:

·                  kamerkę

·                  kabel USB

·                  przedłużka 1,25”

·                  ogranicznik do zamontowania w okularze

·                  zestaw sterowników na płycie CD

             Kamera ma miniaturowe rozmiary (tylko 52 mm długości i 31,6 mm szerokości).  Masa z pierścieniem mocującym to jedynie 45 g. 

        Sercem kamerki jest matryca firmy Aptina MT9M034 o wymiarach 4,83 mm (H) na 3,63 mm (V) z pikselami w nowej technologii (kwadratowe) o rozmiarze 3,75 µm. Pracuje w 5 trybach rozdzielczości:

·                        1280x960 (30FPS)

·                        1024x768 (44FPS)

·                        800x600 (75FPS)

·                        640x480 (106FPS)

·                        320x240 (200FPS)

             Ma możliwość 8 lub 14 Bitów przy zapisie obrazów. Możemy rejestrować obraz video lub pojedyncze ujęcia. Format zapisu plików video wybieramy między AVI i SER (dla obrazów 14 bitowych). Pojedyncze ujęcia zapisujemy w formatach BMP, JPG, TIFF, lub FIT. Wyjątkową własnością kamer tego typu jest możliwość rejestracji obrazów praktycznie o dowolnym czasie naświetlania (wyjątek wśród kamer tej klasy). Czas projekcji ustawiamy w zakresie od 20 mikrosekund do … 10 minut !!!  To czyni z kamery instrument bardzo wszechstronny i wręcz idealny dla początkujących pasjonatów astrofotografii.

             Na uwagę zasługuje też wyjątkowa czułość w wersji mono - 74%. Do komputera podłączana jest za pomocą gniazda USB2.0 (z którego jest jednocześnie zasilana). Dodatkowo posiada wejście ST4 co daje możliwość wykorzystania w guidingu.

Szczegółowe dane przedstawia poniższa tabela.

 

        2. Instalacja kamery.

Pliki instalacyjne do kamery można pobrać ze strony:

http://qhyccd.com/en/top/download/

Instalację wykonamy poprawnie stosując się do następującej kolejności:

1. QHY5_IIDrv64V13-01-06

2. QHY5IIWDMDriverInstaller

dodatkowo można zainstalować sterowniki ASCOM:

3. QHY5IIASCOMSETUP

4. QHY5IIASCOMSETUPV03

oraz polecany program do obsługi kamery:

5. EZPx64_344

           3. EZPlanetary.

 

W obsłudze kamery sprawdza się dedykowany program EZPlanetary (przykładowy zrzut ekranu poniżej).

 

            Po instalacji i pierwszym uruchomieniu zobaczymy obraz jak na prezentowanym zrzucie z ekranu. W programie istnieje możliwość wyboru opcji nagrywania i ustawień dostosowanych do kamer tej serii.

           Dodatkowo program posiada (w odróżnieniu od znanego FireCapture 2.1 który również kamerę obsługuje) możliwość ustawienia trybu pracy kamery na 14 bitowy.

           4. Przykładowe zdjęcia.

SW ED80/600

Lunt LS 35THa

NIKON D3100 - wykorzystanie w prostej astrofotografii.

             W fotografii nieba, dla każdego z pasjonatów, zazwyczaj pierwszym narzędziem do rejestrowania obrazu jest aparat fotograficzny. Nikon D3100 to popularna lustrzanka Entry Level. Aparaty firmy Nikon nie cieszą się tak dużym zainteresowaniem astrofotografów jak modele firmy Canon ale skoro mamy już model na półce podepnijmy go do teleskopu. Eksperyment to podstawa !!!

            Pierwsze zdjęcia NIKONEM D3100 wykonałem nagrywając krótki film z tarczą Księżyca (aparat podpięty do teleskopu Bresser Messier N-203 efekty można zobaczyć w poście Copernicus z 5 kwietnia 2012 roku). Funkcja nagrywania filmów D-Movie pozwala rejestrować klipy filmowe HD. Zaawansowany mechanizm przetwarzania obrazu EXPEED2 firmy Nikon (w nowszych modelach) maksymalizuje wydajność przetwornika CMOS o rozdzielczości 14,2 mln pikseli dając bardzo wyraźne obrazy o żywych kolorach. Aparat jest niezwykle lekki jak na lustrzankę jednoobiektywową i sprawdza się w codziennym użytkowaniu.

           Wadą aparatu, wykluczającą jego pełniejsze wykorzystanie w astrofotografii, jest brak możliwości ustawienia dłuższych czasów naświetlania. Nawet zakupienie dodatkowego pilota niewiele zmienia (mimo informacji na stronie producenta, pilot nie współpracuje z aparatem w ustawieniach dowolnych czasów naświetlania). Kolejne ujęcia Księżyca wykonywałem więc w bardzo prosty sposób z opóźniaczem czasowym (aparat podpięty do SW ED80/600).

Tarcza słoneczna z użyciem folii Baadera.

  

 

Tak wyglądają moje próby wykorzystania NIKON D3100 w prostej astrofotografii.

Sterowanie teleskopem za pomocą komputera . (część II)

                                                         Oprogramowanie STELLARIUM

Zdecydowałem się na uruchomienie sterowania teleskopu przez program Stellerium z wielu powodów. Po pierwsze jest to chyba najbardziej popularny program który w niezwykle czytelny sposób wprowadza w podstawy astronomii. Ma wyjątkowo prosty interfejs i menu w języku polskim oraz wiele przydatnych funkcji. Z uwagi na możliwości mojego astrokomputera, które są kompromisem pomiędzy posiadanym złączem COM a wiekowym procesorem (pomimo to sprzęt radzi sobie bardzo dobrze z jednoczesną obsługą sterowania teleskopem i programem do obsługi kamery), korzystam ze starszej wersji Stellarium. Program Stellarium możemy pobrać z oryginalnej strony. Tam jednak znajdziemy jedynie najnowszą wersję a istotna w zestrojeniu całości jest synchronizacja odpowiedniej wersji programu Stellarium z dodatkową aplikacją Stellarium Scope (której instalacja jest niezbędna do współpracy Stellarium z oprogramowaniem ASCOM).

               1. STELLARIUM 0.10.6.1

Proponowana wersja jest już trochę wiekowa ale w standardzie obniżonych możliwości karty graficznej można z powodzeniem uruchomić Stellarium (no Open GL).

               Program można pobrać ze strony: http://download.chip.eu/pl/Stellarium_121456.htm

               Instalacja przebiega standardowo. Po zainstalowaniu otwieramy w menu Stellarium (no Open GL). Wersja oprogramowania jest przeznaczona na komputery o mniejszych możliwościach karty graficznej. 

            2. Stellarium Scope 20100624

Kolejnym krokiem jest instalacja niezbędnego do współpracy platformą ASCOM programu Stellarium Scope. Z proponowaną wersją Stellerium 0.10.6.1 współpracuje Stellarium Scope 20100624. do pobrania ze strony:

http://www.welshdragoncomputing.ca/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=31&Itemid=39

wybieramy wersję: StellariumScope_20110624

It only supports 0.10.6.1 and later (but not 0.11.2)

     Pobieramy plik: StellariumScope_20110624. Instalacja przebiega standardowo (gdy program współpracuje z odpowiednią wersją Stellarium). Po poprawnej instalacji otwiera nam się okno: 

Zaznaczamy ptaszki jak na obrazku i wciskamy CONECT.

         Jak widzimy w wierszu Scope: connected jest OK. Kolejno wysyłamy komendę do programu Stellarium: UPDATE STELLARIUM CONFIGURATION. Program komunikuje współpracę z montażem za pomocą oprogramowania ASCOM.

Kolejne komunikaty mijamy domyślnie.

 

Yes.

Yes

Yes.

Yes.

       Następnie uruchamiamy program Stellarium w wersji no open GL (w normalnej wersji program niezwykle muli komputer). 

        Jak widzimy na załączonym zrzucie z ekranu mamy zaznaczoną pozycje ustawienia teleskopu. Po otwarciu dolnej zakładki i uruchomieniu współpracy z teleskopem otwiera nam się okno SLEW telescope to.

             Zaznaczmy na ekranie obiekt na który ma być skierowany teleskop i uwaga wciskamy: CTRL+1.

            Po sekundzie góra dwóch montaż pięknie przesuwa się w wybrany przez nas punkt. Genialne !!!

           

           Sprawdzając jeszcze ustawienia w Configure telescopes powinno kolejno widnieć:

Wszystko gra. Kolejno CONFIGURE.

          

          Próbowałem niektóre rzeczy zmieniać ale komputer przestawał współpracować z montażem. Tak więc zostawiłem jak jest. Przewijając okno w dół kolejne parametry to:

I jeszcze:

OK. 

         No to jedziemy !!! Montaż HEQ5 Pro SynScan jest pod pełną kontrolą komputera. Wszystko jak w instrukcji do SynScan :)